Coaching 

Stop, Look and Listen is een radioprogramma van mijn bonus-oom Guus van der Hoeven in Kansas State, VS. Het gaat over waarnemingen in de natuur, gekoppeld aan ervaringen in het leven. Voor mij was hij een grote steun en voorbeeld omdat hij verwoordde wat hij waarnam en mij daarmee volledig insloot. Dit is voor mij ook de rode draad in hulpverlening: 

Stop

Door stil te staan bij alles wat er bij jou van binnen speelt, kunnen we bepalen waar we samen mee aan de slag gaan. Dat kunnen gedachten zijn maar ook een bepaalde onrust in je lijf of het tegenovergestelde daarvan en weinig emoties

Kijk

Als we daar helderheid over hebben kijken we vervolgens waar de drukte in het hoofd, de onrust in het lijf en het gebrek aan emoties vandaan komt en wat er nog meer voor moois aan jou te ontdekken valt zodat er meer rust kan ontstaan. Dit doen we door:

Luister

En dan ga jij luisteren naar de voorkeuren van jouw brein, naar wat jouw hart verlangt en wat je lichaam nodig heeft en ontstaat de verbinding tussen die drie en kan jij je daarop afstemmen met jouw prefrontale cortex die ook wel de liefdevolle baas genoemd wordt. Jouw wezenlijke ik kan helemaal zichzelf zijn en zal willen zingen van geluk. Daarmee kan jij:

• op jezelf vertrouwen zodat je er voor je kindje zal kunnen zijn, 
• geef jij jouw kindje een zo goed mogelijke start en 
• zal jij ook een roze wolk ervaren.

CANTALMA!

Ben je nieuwsgierig geworden? Neem vrijblijvend contact op om een afspraak te maken voor een gratis kennismaking.

Bel of app naar: 06-34025725

Luisterend naar de podcast van Brené Brown, waarin zij in gesprek is met Glennon Doyle, die over haar boek Untamed vertelt, raak ik tot tranen met tuiten geroerd en kan bijna niet stoppen.  De tranen vertelden mij dat dit boek belangrijk voor me zou zijn. Ik kocht het en las het in één ruk uit. Ze schrijft dat hetgeen waar we ons het meest voor schamen en we dus steeds uit de weg willen gaan, ons leven bepaalt. Dit zette me aan het denken. Ik realiseerde me dat waar ik me het meest voor schaam is dat ik een vrouw ben die graag kinderen had willen hebben en ze niet gekregen heeft. 
Tot twee keer toe heb ik daar uit liefde voor de kindjes zelf voor gekozen omdat ik geen vaste vriend had met wie ik mijzelf oud zag worden. Ik had te horen gekregen dat ik moeilijk zwanger zou kunnen raken en in paniek dacht ik dat als ik nu ik nog onder de 30 jaar was, het wellicht wel zou lukken. Dat was ook zo. In beide gevallen wist ik dat ik niet op de vader van het kindje zou kunnen rekenen en dat het kindje hoogst waarschijnlijk zonder biologische vader op zou groeien. Ik wist dat ik zelf nog onvoldoende in staat was om echt voor mijzelf te zorgen, laat staan voor een kind. 
Ik heb ze altijd bij me gedragen en ze hebben me gemotiveerd om wat van mijn leven te maken. Dat is een hele zoektocht geweest. Als jeugdverpleegkundige voor kinderen van zowel asielzoekers als van expats, voor hele kleintjes als voor pubers in achterstandswijken en in welgestelde wijken heb ik veel geleerd over hechting en gezond opgroeien. In de psychologie heb ik veel over de ontwikkeling van kinderen en de hersenen geleerd. Bij ADHD-Nederland/De Eerste Verdieping heb ik handvaten gekregen vanuit NLP, oplossingsgericht werken, positieve psychologie, systemisch werk en body mind exploratie om mensen te begeleiden bij de heling van kwetsuren tijdens hun eigen ontwikkeling.
Ik was al begonnen als ADHD-coach en voelde onrust over of dit écht is wat ik wilde doen. Toen ik eindelijk in mijn bed ontspanning vond en daarmee mijn creativiteit kon stromen en contact kon maken met mijn verlangen kreeg ik het inzicht dat als ik voor zo gezond mogelijke kinderen wilde zorgen dat ik bij de zwangerschap zou moeten beginnen. Daarmee kon ik de verpleegkunde met de psychologie en met het werk van mijn vader, die gynaecoloog was, verbinden. Zo kom ik ook weer uit bij een diepe wens om reguliere zorg met complementaire zorg te verbinden. Mijn ziel gaat hiervan zingen:                
CANTALMA!